Oyunbozan

  Her şey bu odaya girdiğimde devam ediyor. Evet devam ediyor. Hep vardı çünkü kendimizle baş başa kaldığımızda yüzümüze bir tokat gibi çarpan her şey... Hepiniz kaçtınız. Herkes kaçtı. Ben de kaçtım. Kaçtım ya hayattayım hala, yoksa insan nasıl katlanır? Nasıl katlanır her şeye! Ağır. O denli ağır ki altında eziliyorum. Evet bu. Gerçekten bu. Neler yaşıyorum değil mi... Evet yaşıyorum. Kaçarak, gülerek, göz yumarak, kafamı çevirerek, sinerek, solarak... Tüm bunların yanı sıra, her şeyin bir hiç olması... Ne değiştirecek ki tüm karanlığı...